ماه رمضون شده و بوی خوش بندگی تو کوچه و خیابونامون پیچیده !

انگار مردم خواستنی تر شدن ، یه جورایی با هم مهربون ترن ، تو چشاشون برق عاطفه بیش تر می درخشه . نمی دونم چه سری تو این ماه خوابیده که این جور همه رو متحول می کنه ! هر سال همین طوره !!

من فکر می کنم راز این تحول در بهار بودنش باشه ، آره بهار بودن ماه رمضون !

قبول ندارین بهار اومده ؟! چرا ؟!

مگه نه اینه که حدیث داریم « رمضان بهار قرآن است » ؟ مگه نه اینه که حدیث داریم « قرآن بهار دل هاست » ؟ پس می شه نتیجه گرفت که رمضون فصل بهار دل هاست .

با اومدن ماه رمضون با وزیدن نسیم رحمت خاص خدا دل ها دگرگون می شن . به اصل و ریشه خودشون نزدیک تر می شن ، بوی طراوت تازگی و سرزندگی می گیرن . دل هر چی به بهار خودش نزدیک تر بشه بهاری تر می شه ، سرسبز و خرم تر می شه .

پس بی خود نیست که خدا قرآن عزیزش رو تو ماه رمضون برا ما نازل کرده :« شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن » .

راستی عجب بهار در بهاریه ...